Zamanın ötesindeydi HİÇ
Aydınlıkta bile yalnız
Kendini bulmanın diğer adı
Hiç olduğunu sandıklarının hayal olduğu son nokta
Buradan oraya götürebileceklerin
Benliğin ve aslında hiçbir zaman sahip olmadıkların
Son makam. Tek hece. HİÇ…
Kastamonu Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Grafik Tasarım Bölümünce II. Si planlanan Uluslararası Posta Sanatı Sergisi’nin teması “HİÇ” olarak belirlenmiştir.
Hiçliği; sahip olduğumuz güç, maddi kaynaklar, hayatta beklentilerimiz, kendimizi soktuğumuz kalıplar karşısında; duygularımızı, gurur ve kibirden uzak, Yaradan’ın yüceliğine bilgiliğine sığınarak küçüklüğümüzü kabullenme olarak tanımlayabiliriz.
Sadrazam Talat Paşa, bir gün Neyzen Tevfik'e devlet dairelerinden birinde katiplik önerir. Neyzen:
- Katip olacağım da ne olacak, diye sorar.
Teşekkür beklerken böyle bir soru ile karşılaşınca şaşıran paşa, memurluk katlarını alttan üste sıralar:
- Önce şu, sonra bu... Neyzen´in hala hoşnut olmadığını sezince de, şöyle sürdürür:
- Daha sonra vekil, nazır, kim bilir belki de sadrazam...
Neyzen´in yanıtı yine bir soru olur:
- Ya sonra? Talat Paşa bir an duraksar, sonrası padişahlıktır çünkü. ister istemez:
- Hiç! der. Bu yanıt karşısında güler ve şöyle der Neyzen
- Ben bugün de "hiç"im! sonu hiç olduktan sonra, onca zahmete ne gerek var?
Siz de kendi HİÇ’inizi bulmak için bize katılmaz mısınız?
“Nothing” was beyond time,
Alone even in the light.
It was the other name of finding yourself.
The last point that you ever dreamed of being.
Taking his ego from here to there and every single possession that he has never had.
The last stage, a single syllable “nothing”.
The theme of the second planned International mail Art Exhibition wasnassigned as “nothing” by Kastamonu University Faculty of Fine Arts and Design Department of Graphic Design
“Nothingness”can be defined as accepting our smallness by being away from the power we have, the possessions we own, the expectations from life, the patterns we put ourselves in, feelings such as pride and arrogance by taking refuge, glory and knowledge in God.
One day, Grand Vizier Talat Pasha offered Neyzen Tevfik to be a clerk in one of the government offices.
Neyzen:
- What will happen when ı become a clerk? he asks.
Pasha, who is surprised to face such a question while waiting for thanks, sorts the hierarchy.
First this, then that...
When he senses that Neyzen is still not satisfied, he continues:
Then the deputy, the minister, who knows, maybe the grand vizier.
Neyzen replies him again with a question:
Talat Pasha pauses for a moment, because the next hierarchic step is the sultanate.
- Pasha replies:”Nothing!”
Neyzen Teyfik laughs in response and says:
- I'm “nothing” today!
If I'm ever gonna be “nothin” in the end, what's all this effort for?
Wouldn't you join us to find your NOTHING?
